Briady należą do rasy psów bardzo odpornych na choroby. Jak każda jednak rasa, mają one kilka słabych punktów, na które my, właściciele musimy uważać.
Szczenięta tej rasy, tak jak każdej innej, narażone są na choroby zakaźne. Zarówno wirusowe, bakteryjne, jak i choroby powodowane przez pasożyty. Dlatego tak ważna jest w szczenięcym wieku profilaktyka chorób zakaźnych. Właściciel młodego briada musi pamiętać o programach szczepień i odrobaczaniu psów. Pomaga to chronić naszego pupila.
Warto zapytać lekarza weterynarii o szczepienia ochronne, które w naszym kraju nie są obowiązkowe. Jednak szczepienia takie pobudzają układ immunologiczny szczeniaka. Dzięki temu nasz pies, w zetknięciu z chorobowymi drobnoustrojami, będzie gotowy odeprzeć ich atak i nie zachoruje.
Dorosłe briady, tak jak większość ras dużych i aktywnych o głębokiej budowie, mają skłonność do skrętów żołądka. Jest to bardzo niebezpieczna dla życia sytuacja.
Do chorób genetycznych, które dotykają tą rasę, z pewnością należą dysplazja stawów biodrowych (HD), a niektóre populacje briada narażone są na choroby oczu powodujące częściową lub całkowitą utratę wzroku u dorosłych psów (PRA, CSNB).
Skręt żołądka – przyczyny i objawy
Każdy właściciel rasy, narażonej na skręt żołądka, powinien pamiętać, że jest to sytuacja nagła i bardzo poważna. Szybko bowiem prowadzi do martwicy żołądka i śmierci psa, jeśli nie uzyska szybkiej, fachowej pomocy.
Skręt żołądka zagraża psom, które posiadają głęboką klatkę piersiową, a więc także briadom. Ważnymi przyczynami skrętu żołądka są:
- łapczywe połykanie pokarmu razem z powietrzem
- picie dużych ilości wody zaraz po jedzeniu
- intensywny ruch tuż po przyjmowaniu pokarmów.
Skręt żołądka – objawy
Pies, który doznał skrętu żołądka jest niespokojny i ma krótki, urywany oddech. Jednak bardziej specyficznymi objawami są szybkie powiększanie się obwodu brzucha. Ten zaś staje się twardy i bolesny. Ponadto pies ma ślinotok i silny, ale nieskuteczny odruch wymiotny.
Stan psa pogarsza się w zastraszającym tempie. Wszystko to dlatego, że w jego żołądku dochodzi w tym momencie do bardzo szybkiej fermentacji pożywienia. Śluzówka żołądka jest niedokrwiona, a więc także niedotleniona. Zaczyna ona więc wchłaniać toksyny, które normalnie powinny być wydalone z ciała psa.
Następuje spadek ciśnienia krwi. Mniejsza jej ilość dopływa do mięśnia sercowego. Występuje wstrząs.
Psa z podejrzeniem skrętu żołądka natychmiast musimy dostarczyć do lecznicy weterynaryjnej. Lekarz weterynarii musi przeprowadzić zabieg chirurgiczny, który niestety nie jest gwarancją powodzenia. Psa w tak szybko pogarszającym się stanie, ciężko operować. Właśnie dlatego warto zadbać o profilaktykę.
Profilaktyka – zapobieganie skrętom żołądka
By nasz pies się nadmiernie nie objadał, warto jego porcję dzienną podzielić na dwa posiłki (rano i wieczorem). Nie poganiajmy psa, gdy je. Musi on najeść się w spokoju. Nigdy nie możemy pozwolić, by pies biegał tuż po jedzeniu. Warto także dowiedzieć się, gdzie możemy uzyskać szybką i fachową pomoc. Zróbmy to, zanim coś złego się wydarzy.
Choroby o podłożu genetycznym
Dysplazja stawów biodrowych
Każda duża, szybko rosnąca rasa, w tym także briad, narażona jest na występowanie dysplazji stawów biodrowych. Schorzenie to uwarunkowane jest genetycznie. Jednak stopień, w jakim wystąpi, jest uzależniony od wpływów środowiska.
Choroba polega na tym, że jedno, lub oba biodra zniekształcają się wraz z wiekiem. Choroba ta postępuje.
Dysplazja stawu biodrowego to poważna choroba, w czasie której główka kości udowej i panewka miednicy nie do końca pasują do siebie. Panewka miednicy ulega spłyceniu, główka kości zaś deformacji. Przez to, w czasie ruchu psa, powstają urazy i stany zapalne. Z czasem staw staje się luźny i nie jest możliwe jego prawidłowe funkcjonowanie.
Najlepszym sprawdzeniem, czy pies nie posiada dysplazji, jest zrobienie prześwietlenia obu stawów. Inne objawy, w początkowym stadium, występują bowiem jedynie u około 20% psów.
Z hodowlanego punktu widzenia, bardzo ważne jest, by nigdy nie kojarzyć ze sobą obciążonych genetycznie psów. Nie można rozmnażać psa, który ma dysplazję któregokolwiek ze stawów.
Choroby oczu
Istnieje kilka schorzeń dotykających oczy briadów. Są nimi schorzenia przednich lub tylnych struktór oka, zanik siatkówki (PRA), wrodzona niepostępująca nocna ślepota (Congenital Statinary Night Blindness – CSNB), czy dystrofia pigmentowanego nabłonka siatkówki (RPED).
Niezależnie od tego, jakie schorzenie dotknęło psa, każde z nich utrudnia psu widzenie, lub grozi całkowitą utratą wzroku. Najlepszym sposobem na sprawdzenie, czy pies jest nosicielem wadliwego genu, lub czy jest chory na jedną z tych chorób, jest test genetyczny.
Podsumowanie
Briady to wspaniałe psy. Dlatego, chcąc cieszyć się wspaniałym przyjacielem na wiele lat, musimy znaleźć dobrą hodowlę. Tylko odpowiednie dobranie hodowli jest tak ważne w wyborze psa. Zrównoważony dobór osobników w hodowli daje nadzieję, na zdrowe potomstwo.